Nikkelwinning bedreigt Raja Ampat
Nikkelwinning bedreigt Raja Ampat: “Onze handen zijn gebonden”
In het hart van de Indonesische provincie Papua Barat Daya ligt Raja Ampat – een archipel die
wereldwijd wordt geroemd om haar ongeëvenaarde biodiversiteit. Koraalriffen die van kleur verschieten als een regenboog, vissen in alle vormen en maten, zeeschildpadden, mangroven, ongerepte eilanden – het gebied wordt niet voor niets een ecologisch paradijs genoemd. Maar achter dit idyllische beeld doemt een groeiende dreiging op: de expansie van de nikkelindustrie.
Regent Orideko Burdam van Raja Ampat luidde deze week de noodklok. In een officiële verklaring, uitgesproken op vrijdag 6 juni, uitte hij zijn zorgen over de milieuvervuiling die wordt veroorzaakt door nikkelwinning in zijn regio. De mijnbouwactiviteiten zouden plaatsvinden in of nabij beschermde natuurgebieden, en dat baart de regent ernstige zorgen.
“97 procent van het grondgebied van Raja Ampat is beschermd natuurgebied,” aldus Burdam. “Wanneer er milieuschade optreedt door mijnbouw, kunnen wij niets doen omdat onze bevoegdheden beperkt zijn.”
Volgens Burdam ligt het probleem bij het gebrek aan zeggenschap van lokale overheden over natuurlijke hulpbronnen. De vergunningverlening, controle en handhaving vallen grotendeels onder de centrale overheid in Jakarta. Daardoor staan regenten als hij vaak buitenspel, zelfs wanneer de leefomgeving van hun eigen bevolking in gevaar komt.
De uitlatingen van Burdam komen op een moment van groeiende publieke onrust over de snelle uitbreiding van de nikkelindustrie in Papua Barat Daya. De vraag naar nikkel – een essentieel metaal voor batterijen in elektrische voertuigen – is wereldwijd explosief gestegen. Indonesië speelt hierin een sleutelrol als een van de grootste nikkelproducenten ter wereld. Maar de schaduwzijde van deze groene revolutie wordt steeds zichtbaarder: grootschalige ontbossing, vervuilde waterwegen en het verlies van kostbare ecosystemen.
Milieuorganisaties waarschuwen al langer voor de desastreuze gevolgen van mijnbouw in ecologisch kwetsbare gebieden zoals Raja Ampat. Naast het directe verlies aan biodiversiteit, dreigt ook de lokale visserij – de levensader voor vele gemeenschappen – zwaar getroffen te worden.
Burdam roept dan ook op tot herziening van het huidige beleid. “Wij willen samenwerken aan duurzame ontwikkeling, maar dan moeten we ook de middelen en bevoegdheden krijgen om ons gebied te beschermen,” stelt hij.
De woorden van de regent werpen een indringend licht op een breder spanningsveld in Indonesië: dat tussen economische groei en ecologische bescherming, tussen centrale macht en lokale zeggenschap, tussen korte termijnwinst en lange termijn verantwoordelijkheid. In de strijd om nikkel lijken de belangen van een uniek stukje aarde als Raja Ampat ondergeschikt te raken. Maar als dit paradijs verdwijnt, is het voor altijd verloren.
